Son zamanlarda gözümü ve kulağımı yoran; kalbimi inciten bir öfke, tahammülsüzlük ve beraberinde şiddet olaylarını izliyorum. Evde, işte, okulda, canımız gibi sevdiklerimize karşı tahammülümüz yok... Çoğumuz diliyle dövüyor, tırmanışta olan bölümde ise öfkenin savunması dilden ele, şiddete dönüşüyor. Saygı duymuyor, sevgiyle kucaklamıyoruz... Muhabbetten uzağız...

Öncelikle söyleyeyim; buna bazı meslektaşlarımın nabız tutmadan yıllardır yineledikleri 'şiddet tırmanışta' söylemleriyle bakmıyorum. İnsanın olduğu yerde hem güzellikler hem de çirkinlikler var, hep de var olacak... Toplum olarak önemli bir şeyi kaybetmeye başladık; saygı. Artık birbirimize, değerlerimize, yaşam alanlarımıza, kıyafetlerimize, düşüncelerimize, duygularımıza saygımız yok. Saymayınca sevemiyoruz da.

Bu değerlere saygısı kaybolunca ortaya akıl almaz sonuçlar çıkıyor. 16 yaşındaki bir çocuğu kaçırıyorsun, iddiaya göre ortada rıza yok, engel olana da etrafta neler oluyor diyene de kurşun yağdırıyorsun. Sonuç; masum insanlar kör kurşunla hayatlarının baharında ölüyor. Sokağa iniyoruz; Ulus'ta iki esnaf bir birine girdi, çıkan olayda bir esnaf bıçak darbesiyle yaralandı. Sebep; o müşteri benimdi ama sen aldın. Ve bir başkası 'ne bakıyorsun ulan' olayı. İki vatandaşın bu bakış tartışması da karakolda bitti. Yapmayalım bu kadar basit değil...

Öteden bu yana kadın cinayetleri maalesef gündemimizden düşmüyor. Cennetin ayaklarına serildiği kadınlarımızı ölümden uzak konuşmak, artık tüm bu öfke ve şiddetten uzak güzel şeylerden bahsetmek istiyorum. Ama yok; toplum olarak kadına; duygusuna, bedenine, kararlarına saygımız düşüyor. Öfke sınırını aşıp canavara dönüşen katil ruhlu insanlar onları sokakta, evde, okulda katlediyor. Bakın İstanbul'da platonik aşık tarafından katledilen 17 yaşındaki Helin Palandöken'e. Suçu 'sevmiyorum, istemiyorum" bedeli ölüm. Bu kadar basit mi? Büyük usta Neşet Ertaş'ın da dediği gibi rızasız bahçenin gülü derilir mi? Kıymayın artık kadınlarımıza...

Kırarak, inciterek, vurup öldürerek bir yere varamayız. Gelin birlik olalım, kucaklaşalım, sayalım ve sevelim.

Bizim ülke olarak bu zor zamanlarda kardeşliğe, bir olmaya ve huzura ihtiyacımız var...